پشت جلد کتاب آمده است:

 

نمسیس» در اسطوره های یونان الهه عدالت و انتقام است و افراد پر نخوت را به سزای عملشان می رساند. او مجري مجازات هایی است که انسان پرنخوت و مغرور شایسته آن است. در همین بافتار الهه «هبریس» قرار دارد که نماد غرور و نخوت است. در واقع نمسیس الهه ای است که فرد هبرس زده را مجازات می کند. بریتانیایی ها ضرب المثلی دارند که می گوید: «غرور آغاز سقوط استبه یک معنا، این ضرب المثل با آن فضای اسطوره ای یونانی همخوانی داشته، هر دو در یک آبشخور فرهنگی ریشه دارند. تاریخ بشر چهره های شایسته، عالی رتبه و قدرتمند بسیاری به خود دیده است اما به نظر می رسد نمسیس بیش از آنکه یک انتقام گیرنده اخلاقی باشد، یک منتقم سیاسی است و از قرار معلوم بیش از اخلاق به سیاست اهمیت می دهد. اغلب از پی دوران درخشان حکمرانان، سیاستمداران و سلطه طلبان دوران سرمستی از باده قدرت فرا می رسد و قدرتمندان خیلی زود از بادۂ قدرت مست شده، همین غرور و سرمستی دولتشان را مستعجل کرده، به ورطه سقوط می کشاند. مستبدان و سلطه جویان اغلب اسیر خودکامگی خویشند. آنها به یکباره چون ستاره ای درخشان می تابند، اما با همان سرعت در ورطه پوچی و نسیان فرو می غلتند و شتابان از دایره گردون بیرون می جهند، چنانکه هرگز نبوده اند. صفحات تاریخ بشر آکنده از چنین سیاستمدارانی است؛ تو گویی «چه بی مرگ است دقیانوس، وای ! وای! افسوس!» 

 

 

 




یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب