پشت جلد کتاب آمده است:

هر تمدنی که دست به ابداع و نوآوری نزند، هر تمدنی که پاسخ پرسش هایش را در تحقیقات گذشتگان بجوید، هر تمدنی که دانسته هایش بیشتر از ندانسته هایش باشد، محکوم به نابودی است. امپراتوری کهکشانی هم به مدت دوازده هزار سال بربیست میلیون سیارهی بشر حکم رانده و در تمام این دوران صلح و آرامش را برقرار کرده. اما به آن مشکلاتی دچار شده که تمدن های دیگر را به نابودی کشانده و در نتیجه فروپاشی اش نزدیک است. با این همه، تنها هري سلدون ریاضیدان این مسئله را می داند. سلدون علمی ابداع کرده است به نام «روان تاریخ» که با کمک آن می تواند آینده را «ببیند». ریاضیات او نشان میدهد که وقتی امپراتوری فروپاشد، سی هزار سال بربریت و بی تمدنی برکهکشان حاکم خواهد شد تا امپراتوري تازه ای سربربیاورد.

 سلدون می داند که دیر شده و دیگر نمی توان جلو این فروپاشی را گرفت؛ اما می توان مدت فترت، یعنی دوران میان دو امپراتوری، را به هزار سال کاهش داد. برای این کار باید بهترین دانشمندان امپراتوری را گرد هم بیاورد و به سیاره ای دورافتاده بفرستد تا علوم امپراتوری را برای نسل های آینده حفظ کنند: سیارهی ترمینوس یا بنیاد.

دهه ها و سده ها می گذرند و سیارهی ترمینوس در معرض خطرات بسیاری قرار می گیرد: سیاراتی که سیاست شان کشورگشایی» است، جنگسالارانی که با کاهش نفوذ امپراتوری قدرت می گیرند، مخالفت سيارات با برقراری رابطهی بازرگانی با بنیاد و غیره. بنیاد هم برای مقابله با این مشکلات هیچ سلاحی ندارد مگر علم و قدرت تاریخ. اما آیا چنین چیزی برای بقا کافی است؟

 




Foundation
از همین مترجم: حسین شهرابی

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب