کتاب پیرمرد و دریا 
رمان پیرمرد و دریا، یکی از ماندگار ترین آثار ارنست همینگوی است. کتاب با روایتی ساده و قدرتمند، داستان یک ماهیگیر کوبایی سالخورده ی بخت برگشته و بزرگ ترین آزمون زندگی اش نبردی نفس گیر و سخت با یک نیزه ماهی غول پیکر در دوردست های جریان خلیجی اقیانوس اطلس را حکایت می کند. در این رمان، همینگوی با سبکی معاصر که بسیار برجسته و قابل توجه است، موضوعاتی کلاسیک از قبیل جرأت و شجاعت در مواجهه با شکست و رسیدن دوباره به هدف را طرح ریزی کرده و به شکلی جدید به مخاطب عرضه می کند. این رمان بسیار موفق که در سال 1952 نوشته شده است، قدرت و جایگاه همینگوی را در دنیای ادبیات به تثبیت رساند و نقشی اساسی در کسب جایزه ی نوبل ادبیات در سال 1954، برای نویسنده اش ایفا کرد. منتقدان، نوشتن کتاب «رمان پیرمرد و دریا» را در دنیای ادبیات برابر با اختراع پیل الکتریکی در دنیای علم قلمداد کرده اند. کتاب مشهوری که حالا از آن به عنوان شاهکاری از ادبیات قرن بیستم یاد می شود. همینگوی در جایی گفته بود: «اولین نسخه از هر اثر مزخرف است». او به بازنویسی آثارش بسیار اعتقاد داشت و هر بار به بررسی دوباره ی اثر می پرداخت. مشهور است که می گویند همینگوی این اثر را بالغ بر دویست بار بازنویسی کرده است. همین روحیه ی سخت کوشی نویسنده بود که باعث شد شاهکار رمان پیرمرد و دریا خلق شود.

پشت جلد کتاب آمده است:

پیرمرد گفت: «ای ماهی، من تو را دوست دارم و احترامت می کنم، اما پیش از آن که روشنایی روز به تاریکی بپیوندد، ترا خواهم کشت».

پشت جلد کتاب آمده است:

فکر کرد: «کاش همه ی اینها یک خواب بود و هیچ وقت این ماهی را نگرفته بودم و الان توی بسترم بودم و داشتم روزنامه می خواندم.» با خود گفت: «ولی انسان برای شکست آفریده نشده.»

ارنست همینگوی، برنده ی جایزه ی ادبی نوبل و پولیتزر، نویسنده ای تجربه گرا بود که چون شخصیتهای تأثیرگذار آثارش همواره به استقبال خطر می رفت. زخمهای همینگوی بر تن داستانهایش نیز حک شدند.

رمان پیرمرد و دریا به گفته ی خود همینگوی عصاره ی همه ی زندگی و هنر اوست، اثری سمبولیک و چند لایه که در عین سادگی و صراحت و ایجاز، سرشار از ناگفته هاست. برخی از منتقدان، این رمان را هنرمندانه ترین اثر او می دانند.