نگویید چیزی نداریم

پشت جلد کتاب آمده است:

داز بعد از 4 ژوئن، همکارانش را در رادیو پکن يك به يك تحت فشار قرار داده بودند که نکوهش نامه هایی علیه جنبش دانشجویان بنویسند. چند نفری تصفیه شده بودند. زندگی ادامه پیدا کرده بود؛ به عقب ریده بود. لینگ می دانست تنها کمی زمان می برد تا خودش نیز تسلیم شود. در نشست های مطالعات سیاسی جدید، که برای همه اجباری بود، به آنها دستور داده بودند به حمایت خود از حزب سوگند بخورند. اگر کسی اعتقاداتی دیگر گونه داشت، رویاهایی دیگر گونه داشت، جامعه می توانست اطمینان پیدا کند که دیگر شغل یا فضایی برایش وجود ندارد. چه راحت زندگی روزمره از سر گرفته شده بود...»

 




Do Not Say We Have Nothing

یک بررسی بنویسید

توجه : HTML بازگردانی نخواهد شد!
    بد           خوب